موقعيت جغرافيائي، خصوصيات آب و هوايي و محيطي ايستگاه
ايستگاه تحقيقات کشاورزي گچساران با طول جغرافيايي 50 درجه و 50 دقيقه شرقي و عرض جغرافيايي 30 درجه و 17 دقيقه شمالي در کيلومتر 20 جاده دوگنبدان شيراز واقع گرديد و داراي 710 متر ارتفاع از سطح دريا ميباشد. حداقل دما در اين ايستگاه 3 الي 4 درجه زير صفر در ماههاي دي و بهمن و حداکثر آن تا 50 درجه سانتي گراد در ماههاي تير و مرداد ميباشد. متوسط ميزان باران ساليانه 444 ميلي متر بوده که بين 5/186 تا حدود800 ميلي متر در سالهاي مختلف در نوسان ميباشد. وسعت ايستگاه 68 هکتار بوده و خاک آن از نوع رسوبي عميق با بافت لوم رسي سيلتي، اسيديته 3/7، کربنات کلسيم 50 درصد و ميزان مواد آلي حدود يک درصد ميباشد.
تاريخچه ایستگاه
در اواخر دهه 1340 و طي دهه 1350 فعاليتهاي تحقيقاتي پراکندهاي توسط سازمان عمران کهگيلويه و بويراحمد سابق با همکاري برخي موسسات تحقيقاتي داخلي در زمينه به نژادي و به زراعي محصولاتي نظير حبوبات، گندم، پنبه و برنج انجام ميگرفت. اين فعاليتها در دهه 1360 با همکاري موسسه تحقيقات اصلاح و تهيه نهال و بذر در امامزاده جعفر گچساران ادامه يافت. در سال 1362، قطعه زميني به وسعت 40 هکتار در شرق و در مجاورت مرکز آموزش کشاورزي توسط هيئت واگذاري زمين براي تاسيس ايستگاه تحقيقات کشاورزي در اختيار اداره کل کشاورزي استان قرار گرفت. قبل از آن آزمايشات تحقيقاتي در اراضي مرکز آموزش انجام ميگرفت. در اين دوره عمده فعاليتهاي تحقيقاتي ايستگاه منحصر به طرحهاي به نژادي و به زراعي گندم و جو ديم بود. از سال 1371 با تشکيل موسسه تحقيقات کشاورزي ديم کشور، ايستگاه تحقيقات کشاورزي گچساران نيز تحت نظارت موسسه مذکور درآمد. از آن زمان تا به امروز به تدريج با بکارگيري اعضاي هيئت علمي و تکنسينهاي توانمند دامنه فعاليتهاي تحقيقاتي اين ايستگاه گسترش يافت و گونههاي مختلف محصولاتي نظير حبوبات، دانه هاي روغني و علوفه را نيز در بر گرفت. ايستگاه تحقيقات کشاورزي گچساران به عنوان سايت اصلي تحقيقات ديم گرمسيري کشور با انجام قريب به 540 طرح تحقيقاتي خاتمه يافته و 46 طرح تحقيقاتي درحال اجرا، خدمات ارزشمندي در جهت افزايش عملکرد و ارتقاء کيفيت محصولات کشاورزي منطقه انجام داده است.
تاریخچه مرکز آموزش کشاورزی
مرکز آموزش کشاورزی واقع در کیلومتر 20 جاده گچساران به شیراز منطقه امامزاده جعفر در منطقه ای با عرض جغرافیایی 49 درجه و طول 29 درجه و ارتفاع از سطح دریا 700 متر در سال 1350 زیر نظر سازمان آموزش کشاورزی با هدف افزایش سطح دانش کشاورزی منطقه به نام هنرستان روستائی تاسیس و شروع به فعالیت نمود.
عرصه تحویلی از طرف مالک به سازمان عمران در ابتدا به مقدار 50 هکتار که بخشی از آن به هنرستان اختصاص و تاسیسات در آن بنا گردید و در سال 1353 اقدام به پذیرش اولین دوره هنرجو در دو رشته زراعت و دامپروری به صورت دوره سه ساله نمود. پس از چند سال فعایت تبدیل به دبیرستان کشاورزی و دوره تحصیلی به 4 سال که دو سال اول به صورت عمومی کشاورزی و دو سال آخر به صورت تخصصی در رشته های زراعت و دامپروری ادامه و پس از امام موفق به اخذ دیپلم کشاورزی با گرایشهای یاد شده می گردیدند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی مزارع و تاسیسات سازمان عمران همراه با پرسنل خدماتی به مرکز آموزش منتقل و با پیگیری مسئولین وقت توانستند 24 هکتار از زمینهای همجوار که در اختیار امور اراضی قرار گرفته بود به مرکز اضافه نمایند و سطح کل مزرعه به 74 هکتار افزایش پیدا کرد و فعالیتهای تولیدی در زمینه های دامپروری و زراعت همراه با آموزش های عملی آغاز گردید و تا سال 1361 که آخرین دوره فارغ التحصیل گردید ادامه داشت.
از طرفی چون پذیرش دانش آموز همزمان با پیروزی انقلاب متوقف شده بود با وقفه ای 4 ساله مجدداً در سال 1361 اقدام به پذیرش در رشته کشاورزی عمومی تا مقطع دیپلم را نمود.
همزمان با واگذاری بخش امور دام وزارت کشاورزی به جهاد سازندگی واحد دامپروری مرکز به دلیل عدم وجود اعتبار در این زمینه تعطیل گردید. و از آنجایی که سازمان آموزش کشاورزی به معاونت آموزش و تجهیز نیروی انسانی تغییر نام یافت آموزشهای مدون و منظم دچار تغییراتی گردید و از سال 1376 به صورت دوره های پیوسته و ناپیوسته پذیرش تا مقطع کاردانی شروع گردید. و مجدداً پس از ادغام دو وزارتخانه جهاد و کشاورزی، مرکز آموزش زیر نظر موسسه آموزش عالی علمی کاربردی به فعالیت آموزشی خود ادامه و در سال 1383 به عنوان مجری دوره های علمی- کاربردی تحت نظر دانشگاه جامع علمی کاربردی رسماً فعالیت دوره های عالی خود را شروع نمود.
در چند سال اول مرکز آموزش با داشتن 11 رشته(6 رشته تا مقطع کارشناسی و 5 رشته تا مقطع کاردانی) اقدام به پذیرش دانشجو نمود
در بخش آموزشهای کوتاه مدت نیز دوره های مهارتی در رشته های مختلف فنی و حرفه ای و کاردانش نیز مشغول به فعالیت می باشند.
( با توجه به ادغام ایستگاه تحقیقات و مرکز آموزش و تعداد اعضای هیئت علمی و اضافه شدن حدود 63 هکتار اراضی زراعی به این مجموعه و نیروی انسانی کارآمد زمینه رشد برای تحقیقات و آموزش بیش از پیش فراهم گردیده است)